Weet je het nog?
Een paar jaar geleden had ik een boek gelezen. Ik was het zo roerend mee eens; dat miljoenen vrouwen lijden onder het Assepoester complex en ik plaatste een facebook post erover, samen met een vriendin die het ook roerend eens mee was; vrouwen durven niet succesvol te zijn en kiezen voor het veilige: thuis blijven, voor de kinderen zorgen en door de man worden verzorgd.
Nu, een kleine paar jaren later ben ik er niet helemaal zeker van. Jij bent een stukje volwassener dan ik op bepaaalde vlakken en je was zeker van je zaak; de vrouw wilt inderdaad graag ‘gered’ worden, niet zozeer uit angst, maar uit een aangeboren gevoel hiervoor. Hoe de vork echt in de steel zit, weet ik nog niet, maar ik denk er nu anders over. Mijn ideaal is dat ik van huis uit werk, misschien twee keer per week ‘eruit’ moet naar een opdrachtgever en mijn man, als het op een of andere manier niet lukt om zijn eigen baas te zijn, minimaal een keer per week ‘thuis werkt’.
Maar dat terzijde, ik snap nu iets beter dat een vrouw thuis blijft. Ik had een hekel aan thuis blijven. Het constant schoonhouden en in leven houden stond mij tegen. Afwassen, bezemen, bedden opmaken, en nog veel meer. Wat zou dan met mijn boeken gebeuren? Wat zou ik doen als ik geen zin had in vroeg wakker worden en als ik wakker werd en voelde om andere dingen dan het huishouden te doen?
Als jong kind leerde ik niet positief naar deze dingen te kijken. Mijn ouders hadden het zwaar met overleven en voorzien. Ik denk dat zij daardoor geen ruimte hadden om taken op een creatieve manier uit te delen tussen mijn zus, mijn broer en ik. Hoe het in het begin precies aan toe ging, herinner ik mij niet meer. Maar wat ik mij wel herinner zijn de zaterdagen en vrije weekdagen waarop ik laat wakker werd, everybody else aan het werk was en ik lekker televisie mocht kijken. Ontbijten, baden, warme maaltijden kwamen op de tweede plaats. Ik ging pas naar buiten als een vriendinnetje kwam spelen, het buiten gezellig werd en wanneer mijn moeder thuiskwam. Dan mocht ik haar tas dragen en ze had altijd lekkers. Tot nu toe brengt ze wat lekkers voor haar bigi loca’s. Wanneer ik eens wel wat wou doen, deed ik het niet goed genoeg en van mijn vader mocht ik niet in de keuken, want dat was gevaarlijk.
Dit zorgde voor de nodige spanning die op zijn beurt een hoop stress voor mij betekende. Het herstel begon jaren later, toen ik mij als tiener realiseerde dat ik een goede relatie met mijn familie wilde. Daarna ben ik een paar keer ernstig ziek geworden, waardoor ik gevrijwaard werd van bepaalde huishoudelijke taken. De luiheid krijgt niet alle schuld.
In mijn adolescente jaren leerde ik mezelf beter kennen en realiseerde ik mij dat ik ‘s morgens het liefst in een stil huis ben en daardoor beter kan functioneren. Echter, discipline bleef een vreemd begrip. Een van de redenen waarom ‘thuis blijven/thuis werken’ beter voor mij zou zijn als volwassen persoon met een eigen huishouden, is dat ik mijn kinderen het liefst niet op een day care wil. Ik vind de gedachte zo eng! Een andere reden is ook dat ik op mijn eigen ritme kan werken (dat kan trouwens ook bij een baas, maar daar kan ik niet in mijn pyama’s zitten om mails te lezen).
Ik denk nu dat vrouwen ook voor ‘thuis’ kiezen, omdat de wereld onder andere een onzeker plaats is. Zoals broeder Kenneth, onze voorganger zegt ‘Je kan zo hard voor een baas werken, maar als je komt te ontvallen, gaat alles lekker door.’ Je kunt, net als ik, anytime je baan verliezen. Er zijn ook vrouwen die een kans om ergens aan top te staan, aan zich voorbij laten gaan omdat ze anders niet genoeg tijd voor thuis hebben. Deze gedachte is voor mij hard. Ik vind het wreed dat het allemaal niet tegelijk kan.
Het model van huisvrouw en eigen baas zijn, werkt voor mijn ideaal het beste. Ik kan het mij niet voorstellen dat ik alleen thuis zou blijven om het huishouden. Zo zit ik niet in elkaar en dat is okay, zoals het ook okay is dat andere vrouwen het liefst aan het huishouden en het onderhouden van sociale contacten hun handen vol hebben.
Had jij een ideeal toen je opgroeide? Hoe is dat geschept en wat is tegenwoordig ervan over? Je hebt nu een gezin, waar gaan je dromen over de toekomst met hun over?
Writatory's Blog 